İlk Yaram

-
Çok mutluydum. Çok heyecanlıydım. Midemde kelebekler uçuşuyordu yere göğe sığamıyordum. Kontrolü kaybetmiştim bir kere. Ucu bucağı görünmeyen sonsuz bir dehlize doğru sürükleniyordum. O karanlığa seve seve koşuyordum canımı yakmıyordu. Ta ki bugüne kadar. O güzel heyecanım bir vazo gibi yere düştü paramparça oldu. Midemde uçuşan kelebekler birer birer uçmağa uçtu. Ben ise kendimle kalakaldım, çok zor geldi bu acı. Bu yara bedenime çok ağır geldi. Neden bu başıma geldi hiçbir fikrim yok ama şunu biliyorum bu benim ilk yaram... 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hikâye: Okumak

-
Resim
  Yine zorlandığı günlerden biriydi. Çok uğraşıyordu harfleri çıkarabilmek için fakat bir türlü muvaffak olamıyordu. Yapacağı şey çok basit bir şeydi aslında. Harfleri yan yana getirebilse her şey çözülecekti. L-i-m… L-i-o… Li-m-n. Olmuyordu, Alya ne kadar çabalasa da çıkaramıyordu o baklayı dilinin altından. Başka bir kelimeyi okumaya çalıştı. I-ş-ı-k. Işık. Zorlanarak da olsa okuyabildi. Ama çok yorulmuştu. Sınıftaki bütün arkadaşları sular seller gibi okurken o bir türlü okuyamıyordu. Sınav kağıtları hep yanlışlarıyla doluydu. Harfler birbirine karışmış, eksik yazılmış. Bazıları da taşınır gibi yer değiştirmişti. Cennet öğretmen Alya’daki farklılığı fark etmişti. Sınıfta okuma yaptırırken harfleri seçmediğini, harfleri birleştiremediğini görmüştü. Cennet öğretmen, Alya’nın okumayı sökmesi için ona ayrı bir çalışma yapmayı planladı. Ona kelimeleri defalarca yazmasını sesli-sessiz bir şekilde okumasını istedi. Alya çok zorlansa da öğretmeninin dediklerini birer birer yapmaya baş...
Devamı

Hikâye: Raslantı

-
Resim
  RASLANTI 2024 yılının son ayına girmiştik. Yalnız geçen bir yılım daha. Artık yalnız geçen yıllarımı saymak istemiyordum. Bıkmıştım çünkü. Yalnızlığımın son bulmasını istiyordum. Fakat hayat sürekli zamanı var biraz daha yalnız kal diye diretiyordu. Beni senelerdir yalnızlığa mahkûm etti hayat. Çok düşündüm son vermeyi ama cesaret edemedim. Yapamazdım o cesareti gösteremezdim. Yalnız geçen sabahlardan yalnız geçen gecelerden çok sıkılmıştım. Bir gün bu karanlık günler bitecek miydi merak ediyorum. Hiç uyanmak istemediğim bir sabaha daha uyandım. Güneş daha doğmamıştı. İstanbul tatlı uykusundan daha uyanmamıştı. Bense sabahın karanlıklarına gömülüp dışarıyı seyretmeye başladım. Kahvesiz seyretmek olmazdı. Hemen ocağa kaynaması için su koydum. Bugün hava yağmurluydu, rüzgarlıydı da. Kış tam anlamıyla gelememişti İstanbul’a. Ağaçlardan birer birer atlıyordu yapraklar. Yerler ağaçtan atlayan yapraklarla doluydu. O sırada ocaktaki su kaynamıştı kahvemi koydum, karıştırdım. Zaman akı...
Devamı

İstanbul Kütüphaneleri.

-
Resim
İkinci yazımda İstanbul'da gittiğim kütüphanelerden bahsedeceğim. Her birinin hayatımda özel yeri olan çok sevdiğim kütüphaneleri tanıtmak istedim. İlk tanıtacağım kütüphane Üsküdar'da bulunan Kuşkonmaz Camii olarak da bilinen Şemsipaşa  Camii'nin bünyesinde olan Şemsipaşa İlçe   Halk Kütüphanesidir. Üsküdar Şemsipaşa İlçe Halk Kütüphanesi Şemsipaşa  Kütüphanesi'ni üniversite yıllarımda keşfettim. Küçük nezih bir kütüphane. İçinde akademik kaynaklar hallice var. İlk baskı akademik yayınları görünce çok şaşırmıştım. Birçok kez bu kütüphaneye ders çalışmaya geldim. Tarihî dokusu nedeniyle huzur dolu bir ortamı var. Tek dezavantajı manzarası :) çünkü bazen dersi bırakıp dalgaların sesini dinlemeye, denizi izlemeye başlıyorsunuz. Üsküdar sahiline konumlandırılan bu kütüphanede bir gün geçirmenizi tavsiye ederim.  Ali Emirî Millet Kütüphanesi'ni de üniversite yıllarında keşfettim. Ali Emirî Millet Kütüphanesi Aslında tam keşif değil hocamız sayesinde orayı görmek nas...
Devamı