Kırgınım

-
Kırgınım... Her şeye kırgınım. Hayata, insanlara, kendime.. Hakkettim mi bu kırgınlığı peki. Geçmişin yükünü şimdi mi çekiyorum. Çok üzüldüm, çok ağladım, kendimi yıprattım bir hiç uğruna. O duymadı, görmedi ki halimi. Ben kendi kendime ağıdımı yaktım. Ah ettim ama. Bu yarayı haketmedim. Bu kadar incinmeyi haketmedim. Bu kadar üzülmeyi haketmedim. Çok kırgınım çok kendimden daha fazla... 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İlk Yaram

-
Resim
Çok mutluydum. Çok heyecanlıydım. Midemde kelebekler uçuşuyordu yere göğe sığamıyordum. Kontrolü kaybetmiştim bir kere. Ucu bucağı görünmeyen sonsuz bir dehlize doğru sürükleniyordum. O karanlığa seve seve koşuyordum canımı yakmıyordu. Ta ki bugüne kadar. O güzel heyecanım bir vazo gibi yere düştü paramparça oldu. Midemde uçuşan kelebekler birer birer uçmağa uçtu. Ben ise kendimle kalakaldım, çok zor geldi bu acı. Bu yara bedenime çok ağır geldi. Neden bu başıma geldi hiçbir fikrim yok ama şunu biliyorum bu benim ilk yaram... 
Devamı

Anlaşılmak

-
Resim
İnsanın her şeyden daha çok istediği şeydir anlaşılmak. Anlaşıldığı zaman insan huzura eriyor. Üstündeki ağırlıktan kurtuluyor. Eğer anlaşılmazsa o ağırlığın altında eziliyor. Birini istiyorum sözler kelimeler olmadan anlasın anlatmak istediklerimi. Bazen konuşmaya bile gerek yok anlaşılmak için. Bazen bir bakış yeter karşındaki kişinin anlarsın anlatmak istediklerini.  Rahatlamak istiyorum, anlaşılmak istiyorum. Peki kim beni anlatmak istediklerimi duyacak. Kendi kendimle konuşmaktan ne zaman kurtulacağım. Kim bana bir ses olacak? 
Devamı