Küçük Bir Serzeniş

Neden unutamıyorum seni. Seninle unutulmayacak ne yaşadık ki. Geçen ben bitirdim fakat şimdi keşke bitirmese miydim diyorum pişman oluyorum. Ama zaten sen de bunu bekliyormuşsun. Nedenini sorgulamadın, cevap vermeye tenezzül etmedin. Bir ay konuştuk hiç mi bir şey hissetmedin. Aklına hiç mi gelmedim. Sen benim her gün, her saat, her dakika, her saniye gelirken. Yazmalarını bekledim ama yazmadın. Bittikten sonra bile yazmasını bekledim kaç gün. Belki pişman olur özür diler devam etmek istediğini gösterir diye. Maalesef bu konuda da hayal kırıklığına uğrattın. Dedim ya bitmesini bekliyormuşsun. Kalbim çok kırık sana. Tamir etmeni bekledim ama boşuna bekledim. İnat ediyorum kabul etmekte. İstemedin beni…

Bu farkındalığı zamanla kazanacağım vaziyet bunu gösteriyor. İnan ben de unutmak istiyorum. Seninle ilgili olan tüm hatıraların hafızamdan silinmesini istiyorum.

İnsanlara komik geliyor durumum. Sürekli bana kendini çok kaptırdın diyorlar duygularımı anlamıyorlar. İlk defa yaşamadığım duyguları yaşamıştım duygularıma sahip olamadım. Heyecanımı bastıramadım. Bir karar verdim kendimle ilgili her şeyi paylaşırdım insanlarla. Ona bile her şeyimi paylaşırdım. Artık bunu yapmayacağım kimseye saf, masum duygularımı paylaşmayacağım ki kimseye komik gelmesin.

Zihnim çok yorgun her gün yorgun bir zihinle uyuyorum. Bir an önce kendime gelmek istiyorum. Önüme engeller çıkmadan yoluma devam etmek istiyorum. Unutmak istiyorum sadece..

Kızgınlık gürültüdür, kırgınlık sessiz...